«مهر سینمای ایران» نباید تنها یک حرکت منطقهای یا استانی باشد
تاریخ انتشار: ۴ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۶۴۸۷۳
فرهاد قائمیان در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا درباره پیامدهای مثبت برگزاری چنین رویدادی برنامه «مهر سینمای ایران» در سراسر کشور گفت: برگزار کردن رویداد سینمایی آن هم در همه استانها، موجب تمرکززدایی از استان تهران میشود که بسیار حائز اهمیت است. ضمن آن که هنرمندان هر استان انگیزهای پیدا میکنند تا هنرشان را در استان محل زندگیشان در معرض نمایش بگذارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جذب هنرمندان استانها، باعث میشود تولیدات و خروجیهای بهتری هم در عرصه سینما داشته باشیمبازیگر فیلم سینمایی قارچ سمی (رسول ملی قلی پور ۱۳۸۰) اضافه کرد: «مهر سینمای ایران» نباید تنها یک حرکت منطقهای یا استانی باشد؛ بلکه مسئولان هنری باید در این رویداد همکاری کنند و هنرمندان خوبِ هر استان را شناسایی و جذب کنند. به عقیده من، جذب هنرمندان استانها، باعث میشود تولیدات و خروجیهای بهتری هم در عرصه سینما داشته باشیم.
این بازیگر ضمن تاکید بر جذب هنرمندانِ استانها بیان کرد: هنرمندان که در سایر استانها و شهرستانها وجود دارند، باید دیده شوند و از پتانسیل و ظرفیت هنری آنها استفاده شود. ما باید بستری را فراهم کنیم تا استعدادهای هنری شهرستانها را وارد سیستم اصلی کنیم. کمااینکه تا جایی که من اطلاع دارم «مهر سینمای ایران» توانسته در این راه گام بردارد.
تعامل مدیران سینمایی و هنرمندان استانها باعث پیشرفت هنر هفتم می شود
بازیگر فیلم سینمایی دعوت (ابراهیم حاتمی کیا ۱۳۸۷) ادامه داد: در هر جشنواره سینمایی، کارکرد شورای انتخاب یا هیات داوری این است که از بین چندین آثار و بخشهای گوناگونِ کارگردانی، فیلمبرداری و... برگزیدگانی را مشخص و اعلام کنند تا آن افراد با شناخته شدنشان جذب موسسهها و نهادهای هنری کشور شوند و بتوانند آثار بزرگتر و باکیفیتتری بسازند. پیشنهاد من این است که حتی اگر هنرمندان هم نمیتوانند در تهران فعالیت کنند، بهتر است ما کارشناسان تخصصی را به شهرستانها اعزام کنیم تا فضای مناسبی برای رشد اهالی هنر ایجاد شود.
قائمیان تصریح کرد: تعاملی که اکنون بین مدیران سینمایی و هنرمندان استانها در «مهر سینمای ایران» برقرار شده، میتواند به گونهای پیش رود که در سالهای بعدی شاهد پیشرفت هنر هفتم باشیم. در نهایت، برای رشد و ترقی نیاز به همکاری دو طرف داریم.
رویداد «مهر سینمای ایران» با هدف تحقق استمرار شادابی و پویایی در محیط روانی سینمای کشور و توجه خاص به مقوله عدالت فرهنگی و هنری در دولت سیزدهم در راستای تکریم سینماگران پیشکسوت، فعالان سینمای ایران در رشتههای مختلف و هنرمندان ایثارگر طراحی و پیشبینی شده است. همچنان این رویداد در سراسر ایران در حال برپایی است و در روزهای آتی، شاهد برگزاری این رویداد در استانهای دیگر خواهیم بود.
برچسبها معرفی فیلم فرهاد قائمیان بازیگر سینمامنبع: ایرنا
کلیدواژه: اجلاس اوآنا معرفی فیلم فرهاد قائمیان بازیگر سینما معرفی فیلم فرهاد قائمیان بازیگر سینما هنرمندان استان ها مهر سینمای ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۶۴۸۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵ معلم از ۵ دهه ؛ از پرویز فنیزاده تا رضا عطاران
همشهری آنلاین: در دهه پنجاه مهمترین شمایل معلم پرویز فنیزاده در «رگبار» بود و در اواخر این دهه فرامرز قریبیان در «جنگ اطهر» نقش معلم انقلابی را ایفا کرد. شاید بتوان گفت تنها در دهه شصت تعداد قابل توجهی کاراکتر معلم به فیلمهای ایرانی راه پیدا کردند؛ از خسرو شکیبایی در فیلم «رابطه» تا هما روستا در فیلم «پرنده کوچک خوشبختی» و علی نصیریان در «جادههای سرد» و مجید مجیدی در فیلم «شنا در زمستان»، چند نمونه از پرداختن سینمای دهه شصت به شخصیتهای معلمند. از دهه هفتاد از تعداد فیلمهایی که معلمها در آنان نقش محوری ایفا میکردند، کاسته شد. آنچه پیش رو دارید مروری است بر ۵معلم بهیادماندنی سینمای ایران در طول ۵دهه.
دهه پنجاه؛ آقای حکمتی (پرویز فنیزاده در فیلم «رگبار»)
بهیادماندنیترین تصویر معلم در سینمای قبل از انقلاب که معمولا عنایتی به حرفه معلمی نشان نمیداد. در فیلم «رگبار» آقای حکمتی معلمی است که به محلهای در جنوب شهر آمده است. مدرسه مهمترین و محوریترین لوکیشن فیلم «رگبار» است و فیلمساز تصویری دقیق و پرجزئیات از فضای آموزشی مدارس در ابتدای دهه پنجاه ارائه میدهد. ادارهکردن کلاسی شلوغ با پسربچههایی شیطان مهمترین مشکل آقای حکمتی در نیمه اول فیلم است. فیلم با علاقهمندی آقای حکمتی به عاطفه، خواهر یکی از دانشآموزان، وارد فضایی عاطفی میشود و درنهایت هم با انتقال از مدرسه و ترک محله به پایان میرسد. معمولا به انبوه تمثیلها و استعارهها در فیلم «رگبار» اشاره میشود و آنچه کمتر به آن توجه شده، تصویر ملموس معلمی است که نمیخواهد تن به آنچه هست بدهد. آقای حکمتی یکی از ملموسترین غریبههایی است که نویسنده و کارگردان «رگبار» در طول دوران فعالیت هنریاش آفریده است.
دهه۶۰؛ بیژن امکانیان در «دبیرستان»
علی ناصری، معلم زیستشناسی در فیلم «دبیرستان» (۱۳۶۶) با ایفای نقش بیژن امکانیان، در دههای که تعداد زیادی از شخصیتهای سینمای ایران معلم بودند، به چند دلیل شاخص و بهیادماندنی است؛ معلمی که خود سابقه اعتیاد داشته و مثل بیشتر معلمهای سینمای ایران در دهه شصت آرمانگراست و میکوشد شاگردانش را از دام اعتیاد بیرون بکشد. فیلم بهعنوان ملودرامی تلخ، یکی از موفقترین آثار سینمای ایران در دهه شصت است که سال۶۶ سینماروهای زیادی را در شهرستانها جذب سینما کرد. شخصیت سمپاتیک معلم و نحوه برخورد و تعاملش با شاگردان و چهره بیژن امکانیان بهعنوان یکی از بازیگران مهم دهه شصت، تصویری از «دبیرستان» برای سینماروهای دهه شصت ساخت که دوستداشتنی و تأثیرگذار بود.
رامین پرچمی در «ضیافت»(۱۳۷۴)
رامین پرچمی در فیلم «ضیافت» تنها کسی از رفقای دبیرستانی است که از محلهاش نمیرود و نخستین نفری هم هست که به کافه ماطاووس میآید تا به عهدی که سالها پیش با رفقا بستهاند وفادار باشد. بین شخصیتهای فیلم «ضیافت»، رامین پرچمی معلم است؛ معلمی که سطح زندگیاش از همه رفقا پایینتر است و ازدواج نکرده و راز علاقهاش به منیر خواهر عبد(پارسا پیروزفر) را هم مکتوم نگاه داشته است. در فیلمی که فرصت کافی برای پرداختن به همه حاضران در کافه ماطاووس ندارد و از نیمه دوم بیشتر بر علی یزدانی (فریبرز عربنیا) و رامین (بهزاد خداویسی) متمرکز است، شخصیت رامین پرچمی بهعنوان معلمی شریف بیشتر در یادها میماند؛ معلمی که پاسدار رفاقت است و گذشته را فراموش نکرده است.
رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع»۱۳۸۹
تصویری طنز آمیز از معلم در فیلمی کمدی که پرفروش و پرتماشاگر از کار درآمد. رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع» تصویری از معلم در سینمای ایران به نمایش می گذارد که مسبوق به سابقه نبود.مدیر یک مدرسه دخترانه خصوصی با ورود آقایان به مدرسه خود شدیداً مخالف است، اما وقتی دبیر شیمی دانش آموزان المپیادی به علت زایمان، شش ماه مرخصی میگیرد، مجبور میشود تا یک دبیر جایگزین به دبیرستان بیاورد؛ ولی تلاش وی برای یافتن دبیر المپیاد زن در میانه سال تحصیلی بیفایده است و وی مجبور است یک مرد را به عنوان تنها گزینه بپذیرد تا از رقابت المپیاد جا نماند اما ورود این آقای معلم مجرد و بیدستوپا، و شیطنت دختران دانشآموز، و تجرد خانم مدیر جدی و بداخلاق که تا به حال خواستگاری نداشته، باعث ایجاد اتفاقات بسیار خنده داری میشود. دختران دانشآموز دست به یکی کرده و با کمک پدر یکی از دانش آموزان، اردویی را تدارک میبینند تا این دو مجرد میانسال را در روبهروی یکدیگر قرار دهند. رضا عطاران در «ورود آقایان ممنوع» یکی از بامزه ترین شخصیت های معلم سینمای ایران را ساخته است.